La heroida de Francesco Mario Molza sobre Catalina de Aragón y Enrique VIII

Resumo

La epístola heroica fue utilizada como modelo literario por los autores renacentistas. Los temas heroicos son sustituidos ahora por los temas nacionales. Lo mismo sucede en la literatura neolatina. Un ejemplo interesante dada la relevancia de los personajes son las epístolas en torno a la historia de Catalina de Aragón y Enrique VIII. En una de ellas, que lleva por título Ad Henricum Britanniae regem uxoris repudiatae nomine, compuesta alrededor de 1534 por Francesco Maria Molza (1489-1544), Catalina de Aragón acusa a su marido Enrique VIII como una heroína abandonada. El autor no recurre a un hecho histórico del pasado, sino a algo que acaba de suceder, la traición del rey a su esposa y la ruptura con la Iglesia de Roma. En este trabajo estudiamos la carta de Molza, poniendo de manifiesto el uso alusivo de las fuentes que realiza el poeta italiano, principalmente de la Eneida y de Ovidio, para conocer la personalidad y las motivaciones de los personajes.

Downloads

Dados de Download não estão ainda disponíveis.

Referências

Brownlee, M. S. (1990). The severed word: Ovid’s Heroides and the novela sentimental. Princeton-New Jersey: Princeton University Press.

Bruni, A. (1627). Epistole heroiche. Poesie del Bruni libri due. Rome: Facciotti.

Cahill Marrón, E. L. (2014). Una Lucrecia del siglo XVI: los libros de Catalina de Aragón. In S. De Maria & M. Parada López de Corselas (eds.), El imperio y las Hispanias de Trajano a Carlos V: classicismo y poder en el arte español (pp. 419-428). Bologna: Bononia University Press.

Collot D‘escury, H. (1797). Henrici Collot d’Escury Musae iuveniles. Rotterodami: Apud Nicolaum Cornel.

Dö rrie, H. (1968). Der heroische Brief. Bestandsaufnahme, Geschichte, Kritik einer humanistisch-barocken Literaturgattung. Berlin: Walter de Gruyter & Co.

Ea renfight, T. (2015). Regarding Catherine of Aragon. In C. Levin & C. Stewart-Nuñez (eds.), Scholars and Poets Talk About Queens (Queenship and Power) (pp. 137-157). New York: Palgrave Macmillan.

Fraser, A. (1992). Las seis mujeres de Enrique VIII, 1ª edición de 1932. Buenos Aires: Javier Vergara Editor.

Fulkerson, L. (2005). The Ovidian Heroine as Author. Reading, Writing, and Community in the Heroides. Cambridge: Cambridge University Press.

Ghero, R. (Janus Gruter ed.) (1608). Delitiae CC. Italorum poetarum, pars altera, collectore Ranutio Ghero (Janus Gruter). Francofurti: Prostant in officina Ionae Rosae.

Grimal, P. (1989). Diccionario de Mitología Griega y Romana (4ª ed). Barcelona: Paidós.

Hintermeier, C. M. (1993). Die Briefpaare in Ovids Heroides. Tradition und innovation. Stuttgar: Franz Steiner Verlag.

Le Brun, L. (1655). Laurentii Le Brun Nannetensis è Societate Iesu Eloquentia Poetica sive Praecepta Poetica exemplis poeticis illustrata, Tomus secundus. Parisiis: Apud Sebastianum Cramoisy.

Lindheim, S. H. (2003). Mail and Female. Epistolary Narrative and Desire in Ovid’s Heroides. Madison: The University of Wisconsin Press.

Mo lza, F. M. (1747). Delle poesia volgari e latine di Francesco Mario Molza, Corrette, illuftrate, ed accreiciute colla vita dell’autore scritta da Pierantonio Serassi (Vol. Primo). Bergamo: Appreffo Pietro Lancellotti.

Novillo López, M. Á. (2022). Cayo Julio César en Britania: ¿Campañas de exploración o incursiones fracasadas? Studia Historica. Historia Antigua, 40, 139-157. DOI: https://doi.org/10.14201/shha202240139157

Ovidio (1986). Heroidas, Traducción de Francisca Moya del Baño. Madrid: CSIC.

Paul, J. E. (1966). Catherine of Aragon and Her Friends. Nueva York: Fordham University Press.

Pe rosa, A. & Sparrow, J. (1979). Latin Verse an Anthology. Chapel Hill: The University of North Carolina Press.

Se gundo, J. N. (1619). Ioannis Secundi Hagiensis Poetae elegantissimi, Opera quae reperiri potueruntOmnia, curante atque edente Petro Scriverio. Lugduni Batavorum: Typis Iacobi Marci.

Segundo, J. N. (1631). Ioannis Secundi Opera, Accurate recognita ex museo P. Scriverii. Lugduni Batavorum: Apud Franciscum Hegerum.

Se gundo, J. N. (1821). Ioannis Nicolaii Secundi Opera omnia, emendatius et cum notis adhuc ineditis Petri Burmanni Secundi, denuo edita, cura Petri Bosscha, T. II. Lugduni Batavorum: apud S. et J. Lucht Mans.

Simon de Troyes, E. T. (1765). L’Hermaphrodite ou Lettre de Grandjean a Françoise Lambert, sa femme, suivie D’Anne de Boulen a Henry VIII, roi D’Angleterre, son epoux. Heroïde nouvelle et de deux Idilles. Grenoble-Paris: Chez Cailleau.

Spentzou, E. (2003). Readers and Writers in Ovid’s Heroides. Transgressions of Genre and Gender. Oxford: Oxford University Press.

Tiraboschi, G. (1783). Biblioteca Modenese III. Modena: Presso la Societá Tipografica.

Toscanus, I. M. (ed.). (1576). Carmina illustrium poetarum Italorum. Lutetiae: Apud Aegidium Gorbinum.

Ubaldini, G. P. (ed.). (1563). Carmina poetarum nobilium Io. Pauli Ubaldini Studio conquisita. Mediolani: Apud Antonium Antonianum.

Publicado
2025-11-14
Secção
Artigos